1960 - 2022
BUDOKAN KARATE GENEALOGIE
Als onderdeel van onze plannen om elk van onze disciplines een historisch verhaal te geven, stuurde Sensei Passmore een Karate Genealogie-spreadsheet naar Renshi Bush, samen met een verzoek om te zien of hij het onderzoek kon doen en een verhaal kon opbouwen rond de mensen die verantwoordelijk zijn voor het creëren van de originele Karate Kata, richtten hun verschillende Ryu of stijlen op en gaven ze in de loop van de tijd door, zodat we ze vandaag met plezier konden oefenen en uitvoeren.
KARATE DOEN
DE WEG VAN DE OPEN HAND
GESCHIEDENIS
OKINAWA
DE GEBOORTEPLAATS VAN KARATE
Okinawa, Ken Prefecture, Japan in de Stille Oceaan omvat ongeveer tweederde van de Ryukyu-eilanden van Japan. Het is het kleinste en dunst bevolkte van de vijf belangrijkste eilanden van Japan. Voordat Okinawa in het begin van de Meiji-periode (1868 -1912) een prefectuur werd, was het een semi-onafhankelijk koninkrijk onder invloed van zowel China als Japan
.
In 1429 verenigden de drie koninkrijken op Okinawa zich om het koninkrijk Ryukyu te vormen. In 1477 werd Shō Shi koning en verbood de praktijk van Tō-te en Ryukyu kobudō (wapens), maar deze werden nog steeds in het geheim onderwezen. Het verbod werd voortgezet, zelfs nadat Okinawa in 1609 door het Satsuma-domein van Japan was binnengevallen. Het verbod droeg bij aan de ontwikkeling van kobudō, die gemeenschappelijke huishoudelijke en landbouwwerktuigen als wapens gebruikt. De Okinawanen combineerden Chinese vechtsporten met de bestaande lokale varianten om Tōde Tuudii te vormen, (Chinese hand), ook wel Okinawa-te genoemd
Tegen de 18e eeuw hadden zich verschillende soorten Te ontwikkeld in drie verschillende dorpen Shuri, Naha en Tomari. De stijlen werden Shuri-te, Naha-te en Tomari-te genoemd. Ze varieerden vaak van stad tot stad, dus om de verschillende soorten te onderscheiden, werd het herkomstgebied toegevoegd, bijvoorbeeld Naha-te, Shuri-te of Tomari-te.
Shuri-te, Naha-te en Tomari-te behoren tot een familie van vechtsporten die gezamenlijk werden gedefinieerd als Tode-jutsu of To-de.
In 1879 werd het Ryukyu-koninkrijk door Japan geannexeerd en door de Meiji-regering omgedoopt tot de prefectuur Okinawa. Naha is de hoofdstad van Okinawa, Shuri is een district van Naha en Tomari is een wijk waar de Tomari-terminal van de haven van Naha zich bevindt. Na 1926 werd Okinawa-te of Karate-jutsu systematisch onderwezen in Japan
.
Als je deze genealogie leest, zul je zien dat veel van de karatestijlen die tegenwoordig worden beoefend de kenmerken van zowel de Naha-te als de Shuri-te hebben geërfd.
De reden hiervoor is dat de grondleggers van karate ofwel in Naha of Shuri zijn geboren of deze stijlen van vechtsporten hebben geleerd en beoefend. Dit artikel richt zich op de stijlen en leraren die de manier waarop we karate beoefenen in Budokan hebben beïnvloed. Er zijn andere stijlen zoals Shorin-Ryu (Choshin Chibana) en Wado-Ryu (Otsuka Hironori) die genealogieën met elkaar hebben verbonden. Hoewel ik Gichin Funokoshi (Shotokan) noem, is dat omdat hij trainde onder Yasutsune Anko Itosu, die ik beschouw als de vader van karate, hoewel Funakoshi soms de vader van karate wordt genoemd.
SATUNUSHI "TODE" SAKUGAWA
Geboren in 1773 in Akata, Shuri, Ryukyu Koninkrijk.
Overleden 1815 leeftijd 81/82
In 1750 trainde Sakugawa zes jaar onder monnik Takahara. Op aanraden van Takahara trainde Sakugawa onder Kusanku, een Chinese meester in Ch'uan Fa. Sakugawa trainde ook zes jaar bij Kusanku. Hij leerde wat hij leerde in Ryūkyū Kingdom in 1762.
Hij werd als zo'n expert beschouwd dat mensen hem de bijnaam "Tōde" (Chinese Hand) gaven.
Zijn beroemdste leerling was Matsumura Sōkon, die de Shuri-te ontwikkelde, die zich later ontwikkelde tot de Shrin-ryū-stijl van karate.
De vijf Pinan-vormen zijn (naar verluidt) gemaakt door te putten uit twee oudere vormen, kusanku en chiang nan. Itosu wordt ook gecrediteerd met het nemen van de grote Naihanchi-vorm en het breken ervan in de drie bekende moderne vormen Tekki Shodan, Tekki Nidan en Tekki Sandan. In 1908 schreef Itosu de invloedrijke "Tien leefregels (Tode Jukun) van Karate, die verder reikten dan Okinawa tot Japan. Itosu's stijl van karate, Shorin-ryu, werd bekend als Itosu-ryu als erkenning voor zijn vaardigheid, meesterschap en rol als leraar voor velen Hoewel Itosu karate niet zelf uitvond, wijzigde hij de kata die hij van Matsumura leerde, en onderwees hij vele karatemeesters.
Itosu's studenten waren Choyu Motobu (1857-1927), Choki Motobu (1870-1944), Kentsu Yabu (1866-1937), Chomo Hanashiro (1869-1945), Gichin Funakoshi (1868-1957), Moden Yabiku (1880-1941) , Kanken Toyama (1888-1966), Shinpan Shiroma (Gusukuma) (1890-1954),
Anbun Tokuda (1886-1945), Kenwa Mabuni (1887-1952) en Choshin Chibana (1885-1969).
Itosu wordt gecrediteerd met de oprichting van Pinan Shodan, Sandan, Yondan en Godan, Tekki Shodan Nidan en Sandan, Jion, Jitte, Jiin, Cinte, Rohai, Bassi Sho en Dai, Kanku Sho en Dai en Gojushi Ho
HIGOANNA KANRO
Geboren 10 maart 1853
Nishimura, Naha, Ryukyu Koninkrijk
Overleden oktober 1915 Naha, Okinawa
Higoanna maakte kennis met de vechtsporten door Arakaki Seiisho, een Chinese monnik. Arakaki staat bekend om het onderwijzen van de kata Unshu, Seisan, Shihohai, Sochin, Niseishi en Sanchin.
Toen Ryūkyū in de jaren 1880 door Japan werd geannexeerd, keerde Higoanna Kanryo terug naar Okinawa, waar hij de vechtsporten onderwees in en rond Naha. Hij begon met het onderwijzen van de zonen van Yoshimura Udun Chomei. Zijn stijl van karate werd "Naha-te" genoemd.
Hij leerde Naha-te aan het publiek in 1905 in de Naha Commercial School. Kanryo stond bekend om zijn krachtige Sanchin. Verschillende van Kanryo's studenten werden invloedrijke meesters van wat karate werd genoemd, waaronder Chōjun Miyagi, Kenwa Mabuni, Kyoda Shigehatsu, Koki Shiroma, Higa Seiko, Tsuyoshi Chtose en Shiroma Shinpan (Gusukuma).
In 1930 richtte Funakoshi de Dai-Nihon Karate-do Kenkyukai op om de communicatie en informatie-uitwisseling te bevorderen tussen mensen die karate-dō studeren. In 1936 veranderde Dai-Nippon Karate-do Kenkyukai haar naam in Dai-Nippon Karate-do Shoto-kai, dat tegenwoordig bekend staat als Shotokai, en is de officiële bewaarder van het karate-erfgoed van Funakoshi.
1949 Funakoshi's studenten richtten de Japan Karate Association (JKA) op, met Funakoshi als erehoofd van de organisatie. in de praktijk werd deze organisatie echter geleid door Masatoshi Nakayama. De JKA formaliseerde de leer van Funakoshi.
CHOJIRO TANI
Oprichter van Shukokai
Geboren 1921, Kobe Japan
Overleden 11 januari 1998
Chojiro Tani begon zijn formele karatetraining onder Miyagi Chōjun, terwijl hij student was aan de Doshisha University in Kyoto. Toen Miyagi Chōjun terugkeerde naar Okinawa, de stichter van Shitō-ryū, nam Kenwa Mabuni de leer over. Toen hij afstudeerde van de universiteit, begon Tani Shuri-te te leren en daarna Shitō-ryū van Mabuni. Na vele jaren onder Mabuni te hebben getraind en een van zijn oudste studenten te zijn geworden, ontving Tani het certificaat van opvolging van hem en werd hij het hoofd van Shitō-ryū, waardoor hij de naam Tani-ha Shitoryu kon gebruiken.
In 1946 begon Chōjirō Tani Shūkōkai les te geven in een dojo in Kobe, Japan. Shūkōkai is ontworpen rond de studie van lichaamsmechanica en is erg snel vanwege zijn relatief hoge
houding bevordert de mobiliteit en staat bekend om de dubbele heupdraaiing, die de kracht van zijn slagen maximaliseert.
Omdat Shukokai een directe afstammeling is van Shito-Ryu, erft hij de kenmerken van zowel de Naha-te als de Shuri-te van Okinawa. Kenwa Mabuni voegde de technieken en principes van de stijlen die hij leerde van zijn leraren Kanryo Higaonna en Anko Itosu samen om zijn Shukokai-stijl van karate te vormen. Shukokai combineert de circulaire ademhalingstechnieken van Naha-te en de snelle lineaire bewegingen van de Shuri-te stijlen.
Kata's zoals Sanchin, Tensho en Seienchin worden doorgegeven vanuit de Naha-te-tradities, terwijl kata's zoals Annanko, Matsukaze en Bassai-Dai worden doorgegeven vanuit de Shuri-te-tradities. De overeenkomsten tussen Tensho, Sanchin en Seienchin, en de overeenkomsten tussen Bassai-Dai, Annanko en Matsukaze, onthullen wat de Naha-te-kata's anders maakt dan de Shuri-te-kata's.
Een van Tani's meest oudere studenten was Shigeru Kimura.
Na de dood van Gogen Yamaguchi deelden de broers Gosen en Goshi Yamaguchi de taak om de Goju Kai te organiseren. Gosen werd president en Goshi werd Saiko Shihan, wat de hoogste technische autoriteit betekent. Gosen geloofde net als zijn vader dat sparen (jyu-kumite) een essentieel onderdeel was van karatetraining.
Gosen Yamaguchi stierf om gezondheidsredenen slechts ongeveer een jaar na de dood van zijn vader. Hij wordt herinnerd en enorm gerespecteerd vanwege zijn zachte, bescheiden karakter, zijn wijsheid, evenals zijn precieze, effectieve maar mooie vloeiende en typische 'Goju ryu'-techniekstijl, en zijn enorm toegewijde en hardwerkende houding ten opzichte van zijn taken bij de IKGA en zijn carrière bij Japan Airlines.
Na zijn dood hebben de topinstructeurs van de Japanse Goju Kai Karate Federation Goshi Yamaguchi benoemd tot president en Saiko Shihan.
RICHARD ZALM
Geboren 28 november 1939
Durban – Zuid-Afrika
Richard Salmon maakte kennis met de vechtsporten door Pearson Widdicombe bij de YMCA Kodokwan Dojo in Durban, waar hij zijn eerste dan behaalde. Richard Salmon opende in 1960 zijn eerste dojo in de dubbele garage van zijn huis in Sarnia.
In 1961 werd Richard Salmon voorgesteld aan Akira Taniguchi, toen 5e Dan Goju-Ryu met wie hij trainde terwijl Taniguchi in Durban was.
Bij zijn vertrek, rangschikte Taniguchi Sensei hem naar Eerste Dan Goju-Ryu.
In 1962 reisde Richard Salmon op uitnodiging van Taniguchi naar Brazilië met Des Botes, uit Shukokai, Zuid-Afrika. de YMCA Kodokwan-dojo.
RAYMOND EDWARD RYAN
Geboren op 1 juli 1936 Johannesburg – Zuid-Afrika
Overleden 13 november 1989 – Durban - Zuid-Afrika
Ray begon zijn karatetraining bij Shukokai waar hij samenwerkte met Richard Salmon. In 1963 openden Richard Salmon en Ray Ryan een dojo in Sarnia, Durban, die Budokan heette.
Ze kochten een stuk land in Westville, Zuid-Afrika en met de hulp van hun studenten bouwden ze daar een dojo, de eerste Budokan Honbu. In 1965/66 kwam Hanshi Chojiro Tani naar Zuid-Afrika en veel van de Budokan-karateka's hadden het grote geluk door hem te worden opgeleid.
Bibliografie
Okinawa vechtsporten - Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia.
Sakugawa Kanga - Auteur: Wikipedia-bijdragers - Wikipedia, The Free Encyclopaedia. – Tradities van Shotokan
Matsumura Sōkon - Auteur: Wikipedia-bijdragers - Wikipedia, The Free Encyclopaedia.
Ankō Itosu - Auteur: Wikipedia-bijdrager - Wikipedia, The Free Encyclopaedia.
Gichin Funokoshi - Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia – The History of Fighting. - Karate do-Mijn manier van leven-Gichin Funakoshi =- Karate Do Nyumon- Gichin Funakoshi
Kenwa Mabuni - Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia - Karate Kenpo (1934), Karate-Do Nyumon (1938) - Kenwa Mabuni - Ancient Okinawan Arts 1 - Koryu Uchinadi -Standing on the Shoulders of Giants-Patrick McCarthy
Chojun Miyagi - Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia. – Internationale Okinawan Goju-Ryu Karate do Federation – Karate do Gaisetsu – Een overzicht van Karate Do – Chojun Miyagi–(1934)- Ancient Okinawan Arts 2 – Koryu Uchinadi
Gogen Yamaguchi – Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia – International Karatedo Gojukai Association. -
Higoanna Kanryo - Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia – International Karatedo Gojukai Association – Okinawan Karate
Chojiro Tani - Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia – Shukokai World Karate Federation
Shigeru Kimura- Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia - Shukokai World Karate Federation – Kimura Shukokai International
Gosei Yamaguchi – Black Belt Magazine http://www.blackbeltmag.com
Gosen Yamaguchi – Black Belt Magazine http://www.blackbeltmag.com
Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia –
Goshi Yamaguchi – Black Belt Magazine http://www.blackbeltmag.com
Auteur: Wikipedia-bijdragers Wikipedia, The Free Encyclopaedia
MATSUMURA "BUSHI" SOKON
Geboren in 1809 in Yamagawa Village, Shuri, Okinawa.
Overleden in 1899 op de leeftijd van 89/90
Matsumura studeerde karate onder Satunushi Sakukawa, ook wel Matsumura Kanga genoemd. Sakukawa was destijds een oude man en onwillig om Matsumura, die als een onruststoker werd beschouwd, les te geven.
Sakukawa had echter aan Kaiyo Sofuku, de vader van Matsumura Sokon, beloofd dat hij de jongen zou onderwijzen, en daarom deed hij dat ook. Matsumura studeerde vijf jaar onder Sakukawa.
Matsumura verwierf een reputatie als een expert in de vechtsporten. Hij was de eerste die de principes van Satsuma's zwaardvechtschool, Jigen-ryū, introduceerde in Ryukyu kobujutsu (Ryūkyūan traditionele vechtsporten).
Zijn bekendste studenten zijn Ankō Itosu, Asato en Itarashiki Chochu.
Matsumura wordt gecrediteerd met het creëren en doorgeven van kata bekend als naihanchi (Tekki), passai, seisan, Heian Nidan, chintō, gojūshiho, kanku (van Kusanku's leer zoals doorgegeven aan Tode Sakugawa) en hakutsuru (Hangetsu).
Matsumura's stijl van karate stond bekend als Shuri-te, die zich later ontwikkelde tot Shōrin-ryu-stijl van karate.
YASUTSUNE ANKO ITOSU
Geboren in 1831 Gibo Village, Shuri, Ryukyu
Overleden in 1915. Shuri, Okinawa
Itosu begon karatestudie onder Nagahama. Hierna studeerde hij onder Matsumura Sokon
Itosu wordt gecrediteerd met de introductie van karate in de scholen van Okinawa. In 1905, Itosu was een part-time leraar van To-de op Okinawa's First Junior Prefectural High School. Terwijl hij daar was, ontwikkelde hij de systematische methode om karatetechnieken aan te leren die nog steeds in de praktijk zijn.
Hij creëerde en introduceerde de Pinan kata-vormen (Heian in sommige stijlen) als leerstappen voor studenten, omdat hij vond dat de oudere vormen (kata) te moeilijk waren voor schoolkinderen om te leren.
GICHIN FUNAKOSHI
Oprichter van Shotokan
Geboren 10 november 1868 Shuri, Okinawa Ryukyu Kingdom
Overleden 26 april 1957 Tokio Japan. 88 jaar oud
Funakoshi was een goede vriend van de zoon van Anko Asato, een karate en Jigen-ryu-meester. Hij studeerde karate onder Anko Asato en Yasutsune Ankō Itosu. Funakoshi had getraind in beide stijlen van de Okinawaanse vechtsporten van die tijd, Shurei-ryu en Shurin-ryu. Shotokan is vernoemd naar Funakoshi's pseudoniem, Shōtō, wat "zwaaiende dennen" betekent. Kan betekent trainingshal of huis. Shōtōkan verwees naar het "huis van Shōtō".
Deze naam werd bedacht door Funakoshi's studenten toen ze een bordje plaatsten boven de ingang van de hal waar Funakoshi lesgaf.
KENWA MABUNI
Oprichter van Shito Ryu
Geboren 14 november 1889 Shuri Okinawa
Overleden 23 mei 1952 Tokio Japan.
Mabuni begon op 13-jarige leeftijd met karate en trainde onder Ankō Yasutsune Itosu. Een van zijn goede vrienden, Chōjun Miyagi, die later de oprichter van Gōjū-ryū werd, introduceerde Mabuni bij Higaonna Kanryō, waar hij Naha-Te leerde. Mabuni trainde ook onder Seishō Aragaki, Tawada Shimboku, Sueyoshi Jino en Wu Xianhui (een Chinese meester bekend als Go-Kenki). Een van Mabuni's meest opvallende studenten was Chojiro Tani. Door de jaren 1920 werd hij beschouwd als de belangrijkste autoriteit op Okinawa kata en hun geschiedenis.
Er wordt beweerd dat Gichin Funakoshi kata leerde van Kenwa Mabuni. Mabuni had verschillende dojo's in de omgeving van Osaka, waaronder een aan de Kansai University.
In 1929 verhuisde Mabuni naar Osaka om een fulltime instructeur van Hanko-ryū te worden. Rond deze tijd werd karate bekend als "open hand" in tegenstelling tot Chinese hand en Mabuni veranderde zijn stijl van Hanko Ryu in Shitō-ryū. Deze naam is afgeleid van de on'yomi-lezingen van het eerste Kanji-teken van I(to)su (Anko) en Higa(shi)onna (Higaonna). Shitō-ryū richt zich tot op de dag van vandaag op zowel harde als zachte technieken. Mabuni's ervaring met zowel de Naha-te als de Shuri-te stijlen maakte hem bekend in Japan en Okinawa als de meest vooraanstaande expert op het gebied van kata.
CHŌJUN MIYAGI
Oprichter van Goju Ryu
Geboren 25 april 1888, Naha, Okinawa
Overleden 8 oktober 1953 65 jaar.
Miyagi begon op negenjarige leeftijd karate te studeren onder Ryuko Aragaki. Toen hij 14 jaar oud was, stelde Aragaki hem voor aan Kanryo Higashionna (Higaonna). Zijn training bij Higaonna werd onderbroken van 1910 tot 1912 terwijl Miyagi zijn militaire dienstplicht vervulde.
In oktober 1915 reisde Miyagi naar Foochow waar hij enkele lokale Chinese krijgskunsten bestudeerde. Het was tijdens deze tweede reis dat hij de Rokkishu observeerde (een reeks handoefeningen die de rotatie van de onderarmen en polsen benadrukt om offensieve en defensieve technieken uit te voeren), die hij vervolgens aanpaste in de Tensho Kata.
Uit de vermenging van deze systemen en zijn geboorteland Naha-Te ontstond een nieuw systeem. In 1929 noemde Chōjun Miyagi de stijl Gōjū-ryū, wat "harde zachte stijl" betekent.
Na enkele maanden in China keerde Miyagi terug naar Naha waar hij een dojo opende. Als erkenning voor zijn leiderschap in het verspreiden van karate in Japan, werd Goju-Ryu de eerste stijl die officieel werd erkend door de Dai Nippon Butokukai.
Hij herzag en ontwikkelde Sanchin het harde aspect van Goju, en creëerde Tensho het zachte aspect.
Deze kata worden beschouwd als de essentie van de Goju-ryu. De kata, Suparinpei, zou de volledige syllabus van Goju-ryu bevatten. Shisochin was Miyagi's favoriete kata aan het eind van zijn jaren. Met het doel om verschillende karatestijlen die in die tijd in de mode waren te verenigen, creëerde hij in 1940 ook meer Shurite-achtige kata's Gekisai Dai Ichi en Gekisai Dai Ni.
Miyagi's studenten waren Gogen Yamaguchi, Seiko Higa, Seikichi Toguchi, Tatsuo Shimabuku, Erichi Miyazato, Meitoku Yagi, Seigo Tada en Anichi Miyagi.
JITSUMI GŌGEN YAMAGUCHI "DE KAT"
Geboren 20 januari 1909 Miyakonojō, Shonai, Miyazaki Prefecture, Japan, in de buurt van Kagoshima City
Overleden op 20 mei 1989.
Gōgen zat in de 5e klas toen hij karate begon te studeren onder Takeo Maruta in Okinawa. Maruta was een Gōjū-ryu beoefenaar. Maruta was zelf een leerling van Chojun Miyagi. Op uitnodiging van Yamaguchi in 1929 bezocht Chōjun Miyagi Kansai, University Osaka, Ritsumeikan University, Kyoto en Doshisha University.
Yamagutchi ging op dat moment naar de Ritsumeikan University om rechten te studeren.
In 1930 richtten Yamagutchi en Jitsuei Yogi samen de Ritsumeikan daigaku karate kenkyū-kai op
(Ritsumeikan University Karate Research Association), de eerste karateclub aan de Ritsumeikan University. De Ritsumeikan Karate-dō Kenkyū-kai was de eerste universitaire karateclub in het westen van Japan.
Chōjun Miyagi gaf Gōgen Yamaguchi de verantwoordelijkheid om Gōjū-ryū op het vasteland van Japan te verspreiden. In de vroege jaren 1930, Gōgen ontwierp de Gōjū-ryū vuist badge, die naar verluidt is gemodelleerd naar de rechtervuist van Chōjun Miyagi.
De bijdragen van Gogen Yamaguchi aan Gojū-ryu karate-dō en aan karate-dō in het algemeen zijn enorm geweest.
Hij ontwikkelde en leidde de International Karate-dō Gōjū-kai Association (IKGA). Het is populair in zowel Japan als andere Aziatische en westerse landen over de hele wereld.
In 2008 waren er ongeveer 60-70 landen die de Gōjū-kai karate-dō onderwezen.
Gōgen Yamaguchi slaagde erin alle karatescholen in Japan te verenigen in één enkele vakbond, wat resulteerde in de vorming van de Federation of All Japan Karate-dō Organization (FAJKO)
In 1964. De Kokusai Budō Renmei - (The International Martial Arts Federation) benoemde Yamaguchi als een Shihan van de karate-dō-divisie van die organisatie.
Yamaguchi voegde de Taikyoku-kata's toe aan de Goju-trainingsmethoden voor de beginnende studenten om hen voor te bereiden op de meer geavanceerde kata.
SHIGERU KIMURA
Geboren 2 maart 1941 Kobe Japan
Overleden 7 juli 1995 New Jersey USA
Shigeru Kimura begon zijn karatetraining bij Sensei Chojiro Tani op 16-jarige leeftijd. Op 21-jarige leeftijd won hij de All Japan Championships.
In 1965 verliet Japan het land om Shūkōkai in Afrika te onderwijzen. Hij ontwikkelde Shukokai en benadrukte de kracht en kracht ervan en werd beschouwd als een expert in de stijl.
Later reisde hij naar Europa en waar hij bleef lesgeven. In 1970 verhuisde hij op 29-jarige leeftijd naar de Verenigde Staten, waar hij twee jaar les gaf aan Yonezuka's Cranford dojo. Hij creëerde het eerste Shukokai World Tournament in 1981. Chojiro Tani en Shigeru Kimura hebben allebei hun grootste bijdrage geleverd aan de stijl door elke techniek voortdurend te verfijnen. in wezen de basis opnieuw definiëren.
Kimura maakte de studie van lichaamsmechanica tot zijn primaire focus. Hij leerde dat elke techniek de grootste impact moest hebben met de minste inspanning. Hij geloofde dat elke techniek gevechtseffectief moest zijn. Kimura geloofde dat een techniek, hoe krachtig ook, nutteloos was als deze niet kon worden toegepast in gevechtssituaties.
Kimura leerde dat, net als bij de weg van de samoerai, de uitkomst van een confrontatie in één enkele techniek moet worden beslist. Het resultaat van zijn inspanningen is de gevechts-effectieve stijl van Shukokai.
Shigeru Kimura stierf op 54-jarige leeftijd aan een hartaanval.
GOSEN KISHIO YAMAGUCHI
Geboren Mantsjoerije 1940
Overleden 20 mei 1989
De Amerikaanse Goju Kai bestaat sinds 1963 als een belangrijke groep van de International Karate Do Goju Kai. Gosen Yamaguchi was de tweede zoon van Gogen Yamaguchi en hij was de eerste instructeur die het hele Goju Ryu-systeem in de Verenigde Staten bekendmaakte. Tijdens zijn tijd als hoofdinstructeur richtte Gosen in de zomer van 1963 de eerste Goju Kai Karate School op in San Francisco aan het State College. Na een tijdje keerde Gosen Yamaguchi terug naar Japan om zijn vader te helpen met lesgeven aan de Hombu Dojo (centrale school). ).
In 1966 reisde hij met zijn net getrouwde vrouw naar San Francisco. Van 1968 - 1971 werkte Gosen voor de luchtvaartmaatschappij Japan Air Line (JAL) in Frankfurt. Naast zijn werk bleef hij Goju Ryu Karate onderwijzen. Na deze drie jaar keerde Gosen terug naar Japan en werd al snel benoemd tot Vice President van Japan Air Line. Het is aan hem te danken dat de Goju Kai in de jaren 70 werd gesteund door JAL-sponsoring.
